For a Few Dollars More

Jæja...krónu djókurinn verður fyndnari með hverjum deginum...það er að segja ef maður hefur svo svartan húmor.  Atburðir undanfarinna daga í fjármálaheiminum, bæði hér í Brandararíkjunum og uppfrá á Skerinu hafa verið með þvílíkum ólíkindum að maður er satt að segja kjaftstopp... Þetta eru hlutir sem maður les um í lélegum skáldsagna-reyfurum...að þetta sé að gerast í alvörunni er svo súrrealískt að maður á bágt með að gera upp við sig hvort maður eigi að hlægja eða gráta...þess í stað er maður eiginlega bara dofinn.

Ég hafði hugsað mér að reyna að þrauka hérna á meðan ég bíð eftir atvinnuleyfi og prófa að vinna hérna í a.m.k. eitt ár.  En þegar dollarinn kostar orðið 106 krónur (og sennilega 110 á morgun og 115 á hinn) og maður lifir á yfirdráttarlánum í íslenskum ríkisbanka...þá fallast manni eiginlega hendur.

Nær maður að borga leiguna nú um mánaðarmótin?  Verður eitthvað afgangs fyrir "macaroni & cheese"?  Ætti maður að eyða síðustu dollurunum í flugfar til Íslands í alla eymdina og atvinnuleysið og 7 fermetra herbergi hjá pabba gamla á Selfossi?  Eða á maður að gefa skít í þetta og keyra á síðasta bensíntanknum áleiðis til Kalíforníu og gerast heimilislaus street hustler eða til Mexíkó að tína jarðarber?

Eða er þetta allt slæmur draumur?  Eða falin myndavél?  Er brandarinn búinn?

Screw it...í kvöld geri ég bara eins og aðrir Minnesota búar og gleymi áhyggjunum yfir úrslitaleik Twins og White Sox.