Tölvupóstar sýna kynþáttahatur innan lífvarðarsveitar forsetans

Nýleg innanhús-rannsókn hjá lífvarðasveit forsetaembættisins (Secret Service) hefur uppgötvað tölvupósta sem sendir voru milli háttsettra starfsmanna Secret Service sem eru uppfullir af mjög grófum "svertingja-bröndurum" auk þess sem í sumum skeytum er kvartað yfir stöðuhækkunum svartra starfsmanna framyfir hvíta menn og í einu bréfinu talaði starfsmaður um að "reverse racism" og "political correctness" væri að ganga að landinu dauðu.

Maður spyr sig í ljósi ummæla frú Clinton í gær...tæki þessi maður kúlu fyrir Obama?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sjá frétt CNN um málið:

1968 og 2008

Það má færa rök fyrir því að bandaríska þjóðin standi í dag að mörgu leiti á svipuðum tímamótum og hún gerði árið 1968.  Ástand þjóðmála árið ´68 voru að mörgu leiti lík og þau eru í dag.  Víetnamstríðið var í algleymingi og hatrömm barátta skildi að stríðsandstæðinga og þá sem töldu nauðsynlegt að sigra stríðið sama hvað það kostaði.  Bandaríkin voru tvístruð.  Unga kynslóðin sem hafði fæðst á velmegunarárum eftirstríðsáranna ("baby boomers") gerði uppreisn gegn gömlum gildum og heimtaði breytingar.  Mannréttindabarátta svartra stóð sem hæst og kvenfrelsishreyfingin fékk byr undir báða vængi.  Fólk sameinaðist um von til þess að jákvæðar og nauðsynlegar þjóðfélagsbreytingar gætu átt sér stað.

Morðin á Robert Kennedy og Martin Luther King höfðu gríðarleg áhrif á þjóðarsálina og Vietnam stríðið hafði gert Lyndon B. Johnson, sitjandi forseta, svo óvinsælann að hann fékk ekki útnefningu Demókrataflokksins til þess að bjóða sig fram til annars kjörtímabils.  Í kjölfarið hófst valdabarátta innan Demókrataflokksins sem átti eftir að hafa alvarlegar afleiðingar í för með sér fyrir heimsbyggðina.  Unga kynslóðin sá von í öldungardeildarþingmanni Minnesota, Eugene J. McCarthy, og má segja að það hafi myndast nokkurs konar "Obama mania" í kringum hann.  McCarthy var eini forsetaframbjóðandinn sem var andvígur Víetnam stríðinu og hét því að binda endi á það þegar hann tæki við embætti.  En þrátt fyrir miklar vinsældir og sæta sigra í prófkjörum ákvað flokksmaskína Demókrata að útnefna annan Minnesota-búa, Hubert H. Humphrey sem forsetaefni á flokksþinginu sögufræga í Chicago.  Humphrey var sitjandi varaforseti og fulltrúi gömlu kynslóðarinnar (nokkurs konar Hillary?).  Eftir útnefninguna brutust út miklar óeirðir í Chicago þar sem stuðningsmenn McCarthy´s voru barðir niður af lögreglu.

Það sem gerðist í kjölfarið var að vonin dó.  Unga kynslóðin og stríðsandstæðingar misstu tiltrú á stjórnmálum og lýðræðinu yfir höfuð.  Ungir Demókratar höfðu gefist upp og sátu heima á kjördag í stað þess að kjósa Humphrey sem leiddi til þess að Richard Nixon var kjörinn forseti.  Það sem meira er, þessi kynslóð Demókrata kom í raun aldrei til baka og fimm af næstu sjö forsetum urðu Repúblikanar.

2008

Í dag hefur unga kynslóðin fengið vonina um breytingar á ný.  Bandaríska þjóðin er ennþá tvístruð.  Í raun má segja að það ríki hatrammt stríð milli ólíkra menningarhópa (Culture Wars) þar sem tekist er á um grunngildi.  Barack Obama hefur gefið fólki von um að það sé hægt að binda endi á stríð og áframhaldandi mannréttindabrot, að hægt sé að minnka bilið milli ríkra og fátækra, svartra og hvítra, karla og kvenna.  Það hefur aldrei verið mikilvægara að vonin lifi.  Það er mikið í húfi...fyrir demókrataflokkinn, bandaríkin og heimsbyggðina alla.  Við megum ekki við því að unga kynslóðin missi vonina og hætti þátttöku í stjórnmálum.  Hillary gæti orðið næsti Hubert H. Humphrey.  John McCain gæti orðið næsti Richard Nixon.  Það má ekki gerast!

Mig langar að lokum til að benda lesendum á áhugaverða ritgerð Andrew Sullivan, ritstjóra "The Atlantic", um "Why Obama Matters".  Sömuleiðis vil ég benda á nýútkomna og mjög fróðlega bók fjölmiðlamannsins góðkunna Tom Brokaw sem ber nafnið "Boom! Voices of the Sixties: Personal Reflections of the 60´s and Today".  Bókin fjallar að miklu leiti um atburði ársins 1968 og samhljóm við nútímann.

Smá diss á John McCain

Obama heimsækir Minneapolis

Næsti forseti bandaríkjanna kom til Minneapolis í gær og troðfyllti Target Center (heimavöll Minnesota Timberwolves) þar sem hann flutti magnaða ræðu fyrir ríflega 20 þúsund dygga stuðningsmenn sína.

Ég gerði mér að sjálfsögðu far í bæinn og stóð í tveggja mílna langri biðröð í kuldanum fyrir utan Target Center í rúma 3 tíma.  Ég hef satt að segja aldrei séð annað eins og þessa mögnuðu biðröð...stemmningin var engu lík og eftirvæntingin í andlitum fólks var greinileg.  Ég heyrði í fólki sem var komið langt að, sumir frá Wisconsin og aðrir frá "way up north" og öllum leið leið okkur eins og við værum að taka þátt í sögulegum viðburði...ógleymanleg stund.  Ég man ekki eftir sambærilegri stemmningu í Target Center fyrr, ekki einu sinni á tónleikum Bob Dylan né þegar Timberwolves spiluðu á móti L.A. Lakers í úrslitum vesturdeildarinnar í NBA vorið 2003.  Stjarna Obama skín skært.

Smellið hér til að horfa á sjónvarpsupptöku NBC frá ræðu Obama í Target Center í gær. 

Þess má geta að Hillary mætir til Minneapolis í dag og heldur fund í litlum íþróttasal Augsburg College (erhem...kristilegum einkaskóla!), Mitt Romney hélt í gær fund hjá einkafyrirtæki í Edina (úthverfi Minneapolis) og öfga-frjálshyggjumaðurinn skemmtilegi Ron Paul mætir í U of M á mánudaginn.

Fair and balanced...as always

Morgunkaffi með Al Franken

Ég var að koma af skemmtilegum fundi með sjálfum Al Franken, sem er að bjóða sig fram til Öldungadeildarþingsins á móti sitjandi Senator og scumbag Norm Coleman.  Al er kannski best þekktur sem grínisti enda lék hann í Saturday Night Live hér á árum áður og skrifaði sömuleiðis handrit fyrir þættina.  Í seinni tíð hefur hann skrifað bækur og verið með útvarpsþátt á Air America þar sem hann hefur verið mótvægi við flón eins og Russ Limbaugh og Bill O´Reilly. 

Al er virkilega alþýðlegur og "down to earth" og hefur viðkunnanlega nærveru.   Hann er  bráð vel gefinn og komst inní Harvard á námsstyrk þaðan sem hann útskrifaðist "cum laude" og Þrátt fyrir bakgrunn sinn sem grínisti held ég að hann eigi fullt erindi á þing. 

Fundurinn í morgun var skipulagður með stuttum fyrirvara af College Democrats og var frekar fámennt en góðmennt, sennilega svona 30 manns, en fyrir vikið náði ég aðeins að spjalla við kappan og fá hjá honum áritað veggspjald sem maður verður nú að setja útí glugga þegar kosningarnar nálgast.   Hann talaði mest um menntamál, heilbrigðismál og stríðsbröltið og lofaði öllu fögru komist hann til Washington.

Hér er myndbrot af kappanum hjá Dave Letterman í vor:

Og hér "A Message from Al Franken":

Skandall skekur Oral Roberts "University"

Í gamla heimabæ mínum, Tulsa í Oklahoma, er starfræktur einn stærsti og virtasti kristilegi "háskólinn" í Bandaríkjunum.  Hann var stofnaður af sjónvarps-predikaranum Oral Roberts árið 1962 og er fyrirmynd skólans hans Jerry Falwell sáluga, Regent "University". 

ORU kampusinn er satt að segja einn sá flottasti sem ég hef nokkurntíma séð.  Skólinn situr á 275 ekrum lands í suðurhluta Tulsa og byggingarnar eru allar glæsilegar og gullhúðaðar.  Á níunda áratugnum fékk Roberts "köllun frá Guði" um að byggja nýja byggingu sem átti að hýsa læknaskóla.  Hann lokaði sig inni og hótaði því að Guð myndi drepa sig ef honum tækist ekki að safna $8 milljónum til verkefnisins.  Það tókst og byggðu þeir 300 metra háan turn sem í dag er eitt helsta kennileiti Tulsa borgar...en er að vísu bara notað sem skrifstofuhúsnæði.  Tæplega 6000 nemendur stunda nú nám við skólann og hagnaður skólans á árinu 2005 var $76 milljónir.

Þess má til gamans geta að skólinn hefur m.a. útskrifað sjálfan Ted Haggard sem allir muna vonandi eftir, sem og Michele Bachman (snælduvitlausan þingmann repúblikana hér í kjördæmi mínu í Minnesota )...og í Simpsons þáttunum kom fram að Ned Flanders átti að hafa útskrifast úr ORU!

Nema hvað...nú er kominn upp svaka spillingar skandall hjá ORU...surprise, surprise.

Í fyrsta lagi nýttu stjórnedur skólans áhrif sín og fjármagn til að styðja "sinn mann" í borgarstjóra-kosningum Tulsa borgar í fyrra og létu nemendur taka þátt í sjálfboðavinnu fyrir hann.  Þetta er auðvitað kolólöglegt þar sem skólinn er skattalega skráður sem "non-profit organization".

En það sem er kannski meira juicy er bruðl Roberts fjölskyldunnar úr sjóðum skólans og grunsamleg tengls Lindsay Roberts, eiginkonu forseta skólans (og kölluð "first lady" á kampusnum) við unga karlkyns nemendur skólans, sem eru undir lögaldri! (man einhver eftir Mark Foley?)

Lindsay mun hafa sent hundruð SMS skilaboða til "underage males who had been provided phones at university expense" sem voru send á milli klukkan 1 og 3 á næturnar!  Símreikningar Lindsays og ungu nemendanna mun hafa numið $800 á mánuði.  Lindsay mun líka hafa rekið húsvörð sem starfað hafði lengi við skólann til að geta gefið einum af sínum ungu vinum starfið.

Þá mun Lindsay hafa verslað sér föt í tískuvöruverslun í Beverly Hills fyrir $39,000 á reikning skólans og mun hafa sagt "As long as I wear it once on TV, we can charge it off".  Einnig sendi Lindsey dætur sínar í útskriftarferð til Orlando og Bahama á einkaþotu skólans og skrifað það sem "evangelistic function of the president".  Þá voru starfsmenn skólans oft kallaðir á heimili Roberts hjónana til að "sinna heimanámi" dætra þeirra og skólinn rekur hesthús með hrossum til einkanota fyrir dæturnar.

Auk þessa mun heimili Roberts hjónanna hafa verið endur-innréttað 11 sinnum á síðustu 14 árum á kostnað skólans og frúin ekur um á Lexus jeppa og Mercedes Bens blæjubíl sem kostaðir eru af gjafafé "ministry donors".

Svona fer Jesús með fólk í biblíu-beltinu.  Hvenær ætli ruglukollunum og féfletturunum á Omega TV detti í hug að stofna háskóla?

Að lokum er hér ágætt myndband sem sýnir skólann og kampusinn í allri sinni dýrð.

Áfangasigur í Iowa

Bann við hjónaböndum samkynhneigðra brýtur gegn stjórnarskrá Iowa og var dæmt ógilt í gær af dómara í Polk sýslu eftir nokkurra ára málaferli.  Fáeinum klukkustundum síðar fylltust sýsluskrifstofur í Des Moines af umsækjendum um giftingaleyfi og nokkur lánsöm pör náðu að ganga í það heilaga áður en ríkissaksóknara tókst að fá lögbann á frekari giftingar eftir að hafa áfrýjað málinu til hæstaréttar.

Séra Mark Stringer prestur Unitarian kirkjunnar pússaði saman í morgun þá Sean Fritz og Tim McQuillan, nemendur við Iowa State University áður en lögbannið tók gildi og eru þeir nú löglega og hamingjusamlega giftir eins og myndirnar sýna.

 

 

 

 

 

Þetta er fyrsti sigurinn sem vinnst í miðvesturríkjunum gegn þessum svokölluðu DOMA lögum (Defense of Marriage Act) en ljóst er að baráttan er rétt að byrja og réttlætið mun sigra að lokum.  Það fer vel á því að State-mottó nágranna minna suður í Iowa er "Our Liberties We Prize And Our Rights We Will Maintain."

Jón Valur er samur við sig

Ég gat ekki annað en brosað út í annað í morgun þegar ég sá stórkallalega fyrirsögn nýjasta bloggs Jóns Vals Jenssonar: "Róbert Björnsson bullar um það sem hann þekkir ekki"  - Jóni hefur greinilega svelgst illilega á þegar hann sá síðustu færslu mína og hefur séð ástæðu til að fara í heiftarlega en bitlausa vörn þar sem hann reynir, með sínum hefðbundna vandlætingartón, að umsnúa og gera lítið úr rannsóknarniðurstöðum sagnfræðiprófessorsins Allan Tulchin.  Það vantar ekki hrokann í Jón Val þar sem hann þykist þekkja betur til viðhorfa miðaldasamfélagsins (sem hann reyndar kannski tilheyrir sjálfur?) sem og þeirra sambanda sem fyrrnefndur prófessor fjallar um í rannsóknarritgerð sinni sem gefin er út í virtu fræðiriti (Journal of Modern History).

Ennfremur reynir Jón að saka mig um að hafa gert meira úr heimildunum en efni stóðu til í færslu minni (sem var nánast bein þýðing uppúr greininni) og jafnvel að ég hafi spinnað ofan á fréttina!  Er maðurinn lesblindur eða las hann ekki sömu grein og ég?

Fyrirsögn greinarinnar sem ég vitnaði í er "Gay Civil Unions Sanctioned in Medieval Europe" og inngangsorð greinarinnar eru svohljóðandi:

"Civil unions between male couples existed around 600 years ago in medieval Europe, a historian now says.   Historical evidence, including legal documents and gravesites, can be interpreted as supporting the prevalence of homosexual relationships hundreds of years ago, said Allan Tulchin of Shippensburg University in Pennsylvania.  If accurate, the results indicate socially sanctioned same-sex unions are nothing new, nor were they taboo in the past."

Þessi grein birtist svo í óbreyttri mynd á ekki ómerkari fréttaveitum en MSNBC, MSN, Yahoo! og AOL.

Það er annars alltaf svolítið gaman af bullinu í honum Jóni Val og bloggið væri fátækara ef ekki væri fyrir svona sérstaka karaktera sem auðga litrófið.  Ekki síðri eru hinir jólasveinarnir í "moggablogg-kirkjunni" sem nú hafa sameinast um að biðja fyrir mér!

Staðfest samvist samkynhneigðra tíðkaðist á miðöldum í Frakklandi

Sagnfræðingar hafa komist að þeirri niðurstöðu að staðfestar samvistir (civil unions) samkynhneigðra eru ekki eins nýjar af nálinni eins og margir hafa haldið til þessa.  Samkvæmt þessari frétt sem birtist á LiveScience vefnum í gær, birtir Allan Tulchin sagnfræðiprófessor við Shippensburg University í Pennsylvaníu, rannsóknir sínar þess efnis í september-hefti The Journal of Modern History.

Sagnfræðileg gögn, svo sem löggildir pappírar, erfðaskrár og grafreitir benda til þess að lögskráðar samvistir tveggja karla hafi verið nokkuð algengar í Frakklandi fyrir um 600 árum.  Til dæmis fundust heimildir um svokölluð "affrèrement" (sem gæti verið þýtt sem bræðralag) þar sem "bræðurnir" (sem voru þó oft ekki raunverulegir bræður, heldur einhleypir og óskyldir karlar) gerðu með sér samning um að búa saman "un pain, un vin, et une bourse" þýð. "eitt brauð, eitt vín, ein peningabudda".  Líkt og hjónabönd, urðu þessir samningar að vera gerðir í vitna viðurvist hjá opinberum stjórnsýslumanni.  Ekki er minnst á samskonar samninga milli tveggja kvenna.

Það er fróðlegt að sjá að samfélagið var etv. á sumum sviðum framsæknara en sögur fara af á hinum myrku tímum miðaldanna í Evrópu.  Það er fyrst núna á tímum "upplýsingar og umburðarlyndis" sem sagnfræðingar hætta sér til að birta heimildir um þetta sambúðarform, sem á síðustu öldum hefur verið gert tabú og þaggað niður, kannski aðallega af kirkjunnar mönnum.