Bréf frá John Edwards

Í gær fékk ég bréf frá John Edwards forsetaframbjóðanda, sem raunar á afmæli í dag, 10 júní.  Ég veit ekki hvernig ég komst á póstlista Demókrataflokksins en á undanförnum mánuðum hef ég fengið bréf frá Hillary og Barack Obama.  Enginn Repúblikani virðist hins vegar kæra sig um að senda mér bréf...þeir reyna ekki einu sinni!

Edwars lofar öllu fögru um að hætta stríðinu í Írak, koma á almennu heilbrigðiskerfi og bæta kjör millistéttarinnar.  Allt gott um það að segja...en frekar leiðinlegt að helmingurinn af bréfinu fer í að sníkja pening.  Hann þarf að sannfæra mig aðeins betur um ágæti sitt áður en ég fer að senda honum tékka.  Reyndar væri ég nokkuð sáttur með John Edwards sem frambjóðanda þótt mér fynnist Obama meira spennandi kostur enn sem komið er.  Edwards á hins vegar held ég meiri möguleika á að vinna sjálfar kosningarnar heldur en bæði Obama og Hillary þar sem hann er eini frambjóðandinn sem á möguleika á að ná í atkvæði frá suðurríkjunum og miðvestrinu.  Hann á örugglega meiri möguleika á atkvæðum frá miðjunni og þeim sem annars styddu Repúblikana.  Það er ennfremur sorgleg staðreynd að Bandaríkin eru sennilega ekki ennþá tilbúin fyrir konu eða blökkumann í forsetastólinn.

Það er líka eftirtektarvert að Edwards virðist vera sá frambjóðandi sem Repúblikanarnir og Fox News virðast vera hræddastir við.  Þeir vilja ekkert fremur en að sjá Hillary útnefnda því þeir vita sem er að hún er hötuð og mistreyst af of mörgum til að geta unnið forsetaembættið.  Edwards er hins vegar Southern Babtisti frá Norður Karólínu og ég held að líkt og Bill Clinton frá Arkansas forðum, geti náð nógu mörgum atkvæðum frá lágstéttinni, verkafólki og moderate kristnum sveitalubbum og dixíkrötum.  Sagan segir okkur að til þess að demókrati vinni forsetaembættið þarf hann helst að vera suðurríkjamaður (Clinton - Arkansas, Carter - Georgia) því frambjóðendunum frá Nýja Englandi og Norðurríkjunum almennt er hafnað (Kerry og Dukakis - Massachusetts, Walter Mondale - Minnesota)

Hafi einhver áhuga þá er hérna nýlegt og áhugavert viðtal við John Edwards sem er unnið fyrir New York Times. (40 mín.)